Pudle

Pudel miniaturowy-przypuszcza się, że przodkami pudli były psy wywodzące się z psów pasterskich i myśliwskich.

Najstarsze wizerunki pudli pochodzą z XV wieku, z terenów dzisiejszych Niemiec i Hiszpanii. Pudle zostały rozpowszechnione na dworze Ludwika XV, gdzie były oznaką splendoru. Ówczesne zamieszanie wojenne, a także kontakty handlowe i dyplomatyczne, przyczyniły się do rozpowszechnienia i popularyzacji pudli w Europie zachodniej. Pudle od początku występowały jako uformowana rasa w trzech odmianach wielkości.
Po pierwszej wojnie światowej populacja pudli w Polsce była nieliczna. We wrześniu 1948 roku zorganizowano I Ogólnopolską Wystawę Psów Rasowych we Wrocławiu, w której uczestniczyły dwa duże pudle, czarny i biały. W 1954 roku powstała w Warszawie sekcja pudla i chow-chowa, a 20 listopada 1960 roku został zorganizowany pierwszy przegląd tej rasy, w którym udział wzięło 40 pudli, w tym 20 dużych, 16 średnich i 4 miniaturowe.

Wygląd

W nomenklaturze FCI dopuszczone są tylko kolory jednolite: biały, czarny, srebrny, morelowy ("apricot"różne odcienie), brązowy. W USA dopuszczalne są wszystkie kolory i ich kombinacje. Kolor niezdecydowany lub znaczenia są dyskwalifikujące w trakcie wystawiania. Szata jest w charakterystyczny sposób skręcona lub sznurowata. Obfita, wełnista, elastyczna, sierść tworzy po rozczesaniu jednolite runo na całym ciele. Ze względu na sposoby układania i strzyżenia pudli wyróżnia się fryzury takie jak: lew amerykański, lew kontynentalny, puupy clip, federał.

Charakter

Pudel miniaturowy to aktywny, żywy, wręcz ciekawski pies, potrzebujący ciągłego kontaktu z człowiekiem.

Shih tzu

Shih Tzu-(nazywane także Shi tsu) to małe pieski w wielką duszą. Ze względu na ich charakterystyczny wygląd oraz charakter zdobywają sobie wiele sympatyków, którzy chętnie nabywają te niepozorne zwierzaki. Shih tzu wywodzą się z Tybetu, gdzie hodowane były w pałacach, świątyniach oraz klasztorach. Później przeniesione zostały także na dwór chiński. Tłumacząc z tybetańskiego, shih tzu to „lwi pies” i te dwa słowa chyba najlepiej oddają naturę tej rasy. Shi tsu to psy inteligentne, ruchliwe, towarzyskie, łatwo przywiązujące się do swoich właścicieli, ze względu jednak na swoją wrodzoną niezależność, niedoświadczonym hodowcom, którzy pozwolą psu na zbyt wiele, mogą przysporzyć kłopotów. Są to psy o dużym temperamencie, silne, zuchwałe. Wymagają dużo pielęgnacji.  Wygląd rasy shih tzu  Shih tzu to psy małych rozmiarów, o wadze w granicach 4,5 – 8kg i wysokości w kłębie dochodzącej do 27cm. Bez wątpienia najbardziej charakterystycznymi cechami wyglądu psa są: arogancki, szeroki pysk kształtem przypominający chryzantemę oraz bardzo obfite owłosienie, pokrywające całe ciało psa. Pielęgnacja shih tzu jest wymagająca. Psa należy czesać codziennie, jego oczy oraz uszy należy poddać pielęgnacji specjalistycznymi preparatami, co dla mniej doświadczonych osób może okazać się uciążliwe.  Zachowanie shih tzu  Shi tsu to psy bardzo żywiołowe, radosne, skore do zabaw, potrafiące wyczuć kiedy jesteśmy w złym nastroju i swoim pieskim byciem wywołać uśmiech na naszej twarzy. Są one bardzo towarzyskie, nadają się do trzymania w bloku. Łatwo przystosowują się do nowego otoczenia, lubią spacery i zabawy na świeżym powietrzu, jednak w granicach zdrowego rozsądku. Należy zawsze pamiętać, że są to psy inteligentne i niezależne, potrafiące postawić na swoim, dlatego nie należy im zbytnio ulegać i zawsze pamiętać, kto jest panem domu.

Maltańczyki

Maltańczyk-wbrew nazwie pochodzi z wyspy Melita na Adriatyku. Stamtąd trafił prawdopodobnie do Egiptu, potem do Grecji, Rzymu i na dwór francuski, gdzie stał się najpopularniejszym psem dla bogatych dam. Maltańczyki to żywe, inteligentne i czujne pieski, które jednak nie szczekają bez potrzeby. Wymagają dużo pielęgnacji - codziennie trzeba wyczesywać włosy, czyścić oczy i mordkę. Wygląd

Włos: Gęsty, lśniący, błyszczący, opadający ciężko, jedwabisty, bardzo długi na całym ciele. Prosty na całej długości, bez śladu fal czy loków. Włos na tułowiu powinien być dłuższy, niż wynosi wysokość w kłębie; winien opadać ciężko do ziemi, jak peleryna, przylegając ściśle do tułowia, nie odsłaniając skóry; nie może także tworzyć kępek, ani kosmyków. Kępki lub kosmyki są dopuszczalne na kończynach przednich, od łokcia do łapy oraz na kończynach tylnych, od kolana do łapy. Brak podszycia. Na głowie szata bardzo długa, podobnie, jak na kufie, gdzie zlewa się z brodą, jak również na czaszce, gdzie opada, zlewając się z sierścią, pokrywającą uszy. Na ogonie sierść opada na jedną stronę, tzn. na słabiznę i udo, sięgając stawu skokowego.

Maść: Czysto biała; dopuszczalny jest także blady odcień kości słoniowej. Tolerowany jest natomiast ślad blado-pomarańczowego odcienia, choć nie jest on pożądany i stanowi pewną niedoskonałość.

Charakter
Maltańczyki są pełnymi werwy malutkimi pieskami. Bardzo żywe i chętne do zabawy. Delikatne, kochające i oddane swojemu panu. Typowe psy do towarzystwa, pełne wdzięku i kochające swoich właścicieli. Dość dobrze czują się w towarzystwie innych zwierząt. Lubią też inne psy. Odważne. Szybko podniosą alarm, gdy usłyszą coś podejrzanego.

Yorki

York-Psy rasy Yorkshire Terrier (nazywane także york lub jork) są coraz bardziej znane w Polsce. Swoją popularność zawdzięczają niewielkim rozmiarom, niezwykłemu temperamentowi oraz, co chyba ważniejsze, wciąż rosnącej modzie na te małe pieski, szczególnie wśród gwiazd filmu i muzyki. York pochodzi z Wielkiej Brytanii, z hrabstwa Yorkshire położonego w północnym rejonie wysp. Rasa powstała ze skrzyżowania nie istniejącego już clydesdale terriera, skye terriera i maltańczyka. Początkowo jorki służyły biednym robotnikom do tępienia szczurów i myszy w domach, fabrykach, a nawet kopalniach. Obecnie, strojone w kokardki oraz psie ubiory, yorki spełniają raczej funkcję ozdobną, choć ich pierwotna natura daje się we znaki szczególnie u samców rasy york, które zawsze są skore do bójek i szczerzenia ząbków. 

Wygląd rasy Yorkshire Terrier 
Yorki to psy niewielkich rozmiarów, o wadze nie większej niż 3,5 kg i wysokości do 24 cm. Jorki zamiast sierści mają włosy, dzięki czemu nie linieją tak bardzo jak inne psy, są dzięki temu odpowiednimi psami dla osób, które na sierść są uczulone. Niestety, długie, czasami sięgające aż do ziemi włosy wymagają pielęgnacji, często powstają w nich kołtunki i wkręcają się w nie patyczki i nasiona roślin, a w zimie na łapach pojawiają się grudki śniegu. 

Zachowanie yorków 
Yorki mają wesołe usposobienie, mimo niewielkich rozmiarów potrzebują dużo ruchu. Najchętniej bawiłyby się cały czas na dworze. Są bardzo czujne i odważne, często złośliwe i nieposłuszne.

Sznaucery

Sznaucer miniaturka-jedna z ras psów, należąca do grupy psów w typie pinczera i sznaucera, molosowatych, szwajcarskich psów pasterskich i innych ras. Zaklasyfikowana do sekcji psów w typie pinczera i sznaucera w podsekcji sznaucery.

Zachowanie i charakter

Sznaucer miniaturowy ma charakter sznaucera średniego z piętnem temperamentu i zachowania małego psa. Mimo swojej wielkości, należy go traktować tak jak jego większych pobratymców. Psy tej rasy bardzo mocno przywiązują się do swojego właściciela. Inteligencja, pewność siebie, wytrwałość i czujna uwaga, czynią z niego doskonałego psa do towarzystwa i psa stróżującego. Może przebywać w ciasnych mieszkaniach.

Szata i umaszczenie

Składa się z miękkiego podszerstka i twardego włosa pokrywowego. Włos pokrywowy powinien być twardy, gęsty, ani kręcony, ani nastroszony. Przy dotyku powinien lekko odstawać, jakby sprężynował. Włos powinien być twardy na całym ciele. Na kufie tworzy typową, twardą brodę, a nad oczami krzaczaste brwi. Wzorzec przewiduje cztery rodzaje umaszczenia sznaucerów miniaturowych: czarne, czarno - srebrne, "pieprz i sól" i białe. 

Zdrowie i pielęgnacja

Ta rasa jest bardzo odporna na warunki pogodowe i wiele chorób. Zasadniczo nie występują u nich choroby wrodzone. Czasem mogą chorować na choroby skóry, w starszym wieku na jaskrę. Często chorują też na nerki. Rasa bardzo odporna na warunki pogodowe i wiele chorób. 

Pekińczyki

Pekińczyk- pies będący przedstawicielem jednej z najstarszych ras psa domowego, wyhodowana w cesarskich Chinach.
Obecnie pekińczyk uznawany jest za idealnego psa pokojowego, dobrze czującego się nawet w niewielkich mieszkankach. Są to psy bardzo żywe i wesołe, są świetnymi kompanami dla dzieci. Pomimo wesołego usposobienia, pekińczyki są jednak czasami uparte i złośliwe o czym każdy z ich miłośników na pewno się przekonał. Ten jednak kto traktuje go z należytym szacunkiem i zasłuży sobie na jego miłość zyska dozgonnego i oddanego przyjaciela.

Żywienie: 

Przez pierwszy miesiąc, 4 - 5 razy na dzień, małe porcje, posiłki zróżnicowane

• 4 do 5 miesięcy - 3 razy na dzień
• 6 miesięcy - 2 razy na dzień 
• dorosły pies - 2 razy na dzień

U przeciętnego dorosłego pekińczyka dzienne porcje pokarmowe nie powinny przekraczać 200g mięsa i 50g innych dodatków w postaci np. białego sera, makaronu, ryżu, gotowanych warzyw, owoców, tłuczonych orzechów, czy jadalnych kiełków nasion.